Τελικά, ποια είναι η αξία των ταξιδιών;
Ο καθένας μας απολαμβάνει τα ταξίδια. Ακόμα και στην ιδέα τους πιάνουμε τον εαυτό μας να ονειροπολεί. Πέραν όμως της ευχαρίστησης, την ανακάλυψης νέων τόπων και των εμπειριών που μας προσφέρουν, έχουν στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερη αξία. Aς ξεφύγουμε για λίγο από ό,τι μοιάζει προφανές, και ας διερευνήσουμε πιο λεπτούς λόγους που αναδεικνύουν την αξία των ταξιδιών.
Καταλαβαίνουμε πως η πόλη μας δεν είναι τελικά η πιο όμορφη στον κόσμο:
Φυσικά, ο τόπος που μεγαλώσαμε θα αντανακλάται πάντα στα μάτια μας σαν την διεύρυνση του σπιτιού μας. Γνώριμος, “δικός μας”, ο πιο όμορφος που θα υπάρξει. Θα σκεφτούμε διπλά και τριπλά πριν τον εγκαταλείψουμε. Ακόμα και ένα μακρύ στον χρόνο ταξίδι συχνά αποβαίνει αβάσταχτο και η σκέψη της επιστροφής μοιάζει μονόδρομος.
Σαν αρχίσεις όμως να επισκέπτεσαι νέα μέρη, η αντίληψη αυτή σιγά σιγά ξεθωριάζει. Αναδύεται όμως, έτσι, η αξία των ταξιδιών. Κάθε πρωτοφανή για τα μάτια μας πόλη, κλέβει την πρωτιά κάποιας άλλης στην καρδιά μας. Χωρίς να το καταλάβουμε, αφού πλέον έχουμε γυρίσει αρκετά τον κόσμο, βρίσκουμε τον εαυτό μας να αμφιταλαντεύεται. Μπορούν να συγκριθούν ανόμοια πράγματα; Μπορούν να συγκριθούν οι πόλεις ως προς την ομορφιά τους, όταν η κάθε μία έχει την ξεχωριστή της; Όχι μόνο μοιάζει αδύνατο, αλλά θα χρησιμοποιήσω τον τολμηρό όρο “είναι”. Τότε καταλαβαίνουμε πως, όσα ταξίδια κι αν κάνουμε, πάντα θα υπάρχει απόθεμα περίσσιας ομορφιάς.
Ανακαλύπτουμε ιδιαιτερότητες πολιτισμών, μέσω της γλώσσας:
Υπάρχουν χιλιάδες διαφορετικοί πολιτισμοί ανά τον κόσμο. Ο καθένας κατέχει, ανάμεσα σε άλλα, τα δικά του έθιμα, συνήθειες, νόμους, καθώς και τη δική του γλώσσα. Με τα ταξίδια μπορούμε να τα βιώσουμε αυτοπροσώπως. Μόνο στην περίπτωση της γλώσσας δεν υπάρχει διαφάνεια. Εκεί χρειάζεται μία πιο λεπτομερή ματιά, που μόνο μέσω των ταξιδιών έχουμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε.
Σε πολλές γλώσσες του κόσμου, η μετάφραση μπορεί να γίνει επακριβώς. Υπάρχουν όμως επιμέρους λέξεις, που το νόημά τους συναντάται μονάχα σε μία και μοναδική γλώσσα. Η ιδιαιτερότητά αυτών των λέξεων, έγκειται στην αποκάλυψη των ξεχωριστών, συνήθως καθημερινών, συνηθειών κάποιου λαού. Η εκμάθηση των λέξεων αυτών, μπορεί να θεωρηθεί ως η πιο βαθιά διείσδυση στα έγκατα των πολιτισμών. Ας δούμε ένα παράδειγμα, αποστρέφοντας το βλέμμα στην αξία των λέξεων:
Ισπανικά, “Sobremesa” : Οι Ισπανοί, ως πρότυπο της κοινωνικότητας τους, συνηθίζουν μετά από κάποιο γεύμα να κάνουν μακροσκελείς συζητήσεις με τους ανθρώπους που μοιράστηκαν το φαγητό τους. Για την έξη αυτή, χρησιμoποιούν την λέξη “sobremesa”. Η προσπάθεια να σκεφτούμε μία αντίστοιχη λέξη στην ελληνική γλώσσα, είναι μάταιη. Φυσικά μπορούμε να αποδώσουμε το νόημα αυτό περιφραστικά, όχι όμως μονολεκτικά.
Για περισσότερες παρόμοιες λέξεις, που αναδεικνύουν την αξία των ταξιδιών, ακολουθεί το παρακάτω βίντεο:
Γινόμαστε πιο προσαρμοστικοί:
Ένα από τα μεγαλύτερα life hacks που μπορεί να σου δώσει κάποιος, είναι να είσαι προσαρμοστικός. Πραγματική αξία που κατέχει ο κάθε ταξιδεμένος. Σε τι μας χρησιμεύει αυτό;
Φανταστείτε να έχετε μεγαλώσει σε έναν τόπο, χωρίς ποτέ να έχετε ταξιδέψει. Ξαφνικά εμφανίζεται μία ευκαιρία ζωής στην εργασία σας στο εξωτερικό. Ή έρχεστε σε επαφή στην γνώριμη πόλη σας με κάποιον αλλοεθνή. Πόσο εύκολα θα απορρίψετε την επαγγελματική σας ανέλιξη, επειδή φοβάστε την αλλαγή περιβάλλοντος; Πόσο πιθανό είναι, ακόμα και ασυναίσθητα, να εμφανίσετε ξενοφοβική συμπεριφορά, επειδή ποτέ ξανά στο παρελθόν δεν έχετε συναναστραφεί με κάποιον που ακολουθεί διαφορετικές συνήθειες;
Αρπάξτε με πυγμή κάθε ευκαιρία να ταξιδέψετε σε ένα μέρος με εντελώς διαφορετική κουλτούρα από την δική σας. Με το χρόνο η προσαρμοστικότητά σας μοιραία θα αυξάνεται. Ο φόβος σε οτιδήποτε ξενικό θα μετατραπεί σε ευγενή περιέργεια. Η θέληση για γνώση και εξερεύνηση όλο και θα αυξάνεται.
Δενόμαστε με τον συνταξιδιώτη μας:
Αυτή κι αν είναι αξία ανεκτίμητη. Επιλέγουμε προσεκτικά με ποιον θα ταξιδέψουμε, καθώς δεν πρόκειται για μία απλή απόφαση. Με αυτόν τον έναν ή με αυτήν την συγκεκριμένη παρέα που επιλέξαμε, θα δημιουργήσουμε εμπειρίες που σίγουρα δεν θα ξεχαστούν. Μετά την ενθύμηση ενός ταξιδιού, οι στιγμές λησμονούνται. Η αμέσως επόμενη σκέψη πηγαία στρέφεται στον άνθρωπο/παρέα που μας συντρόφευε. Έτσι λοιπόν, όπως δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουμε ένα ταξίδι και σχεδόν ποτέ δεν θα κάνουμε μία αρνητική σκέψη για μία εκδρομή, το ίδιο ισχύει και για τον συνοδοιπόρο μας. Οι εμπειρίες μας θα είναι κοινές, οι φωτογραφίες θα θυμίζουν τις αναμνήσεις και από εκείνη την στιγμή, ο συνταξιδιώτης μας θα χαίρει πάντα θετικού προσήμου.
