Και ποιος θα περίμενε ότι τέσσερις κτηματομεσίτες που φωνάζουν και ωρύονται για συμβόλαια θα είχαν τόσο ενδιαφέρον. Με σενάριο δια χειρός David Mamet (“Hannibal”, “Οι Άθικτοι”) και για καστ δυνατά ονόματα του σινεμά, όλα είναι εφικτά. Το “Οικόπεδα με Θέα” / “Glengarry Glen Ross” είναι η κινηματογραφική προσαρμογή του ομώνυμου θεατρικού έργου που ανέβηκε πρώτη φορά στο Broadway το 1984, χαρίζοντας στον Mamet ένα Βραβείο Πούλιτζερ και 4 υποψηφιότητες για Βραβείο Τόνι.
Για τα “μάτια” μιας Κάντιλακ κι ένα σετ φινετσάτα μαχαίρια
Τα πάνω-κάτω θα έρθουν σ’ ένα μεσιτικό γραφείο του Σικάγο, όταν θα “σκάσει” προειδοποίηση πως οι μεσίτες με τις χαμηλότερες επιδόσεις σε πωλήσεις θα απολυθούν. Αυτοί που δεν έχουν να ανησυχούν για τίποτα είναι εκείνοι που θα βρεθούν στις δύο πρώτες θέσεις του πίνακα κατάταξης – γιατί όχι μόνο θα κρατήσουν τη δουλειά τους, αλλά θα πάρουν μια Κάντιλακ κι ένα σετ μαχαίρια δώρο. Για να τους μεταφέρει τα μαντάτα, επισκέπτεται το γραφείο ένας εκπρόσωπος από τα κεντρικά (Alec Baldwin) ή αλλιώς η προσωποποίηση του μέσου Αμερικανού γιάπη. Αφού πετάξει την είδηση σαν βόμβα και “αποστομώσει” τους πάντες με το “no pain, no gain” κήρυγμα του, αποχωρεί θριαμβευτικά έχοντας παγώσει την ατμόσφαιρα στο γραφείο και το αίμα όλων. Για να παραμείνουν στη κορυφή θα πρέπει να τα δώσουν όλα, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να φτάσουν στα άκρα.
Η επόμενη μέρα τους βρίσκει όλους κατηγορούμενους για κλοπή, καθώς από το γραφείο του μάνατζερ (Kevin Spacey) λείπουν όλες οι λίστες με τις επαφές που είναι πιθανότερο να μετατραπούν σε συμβόλαια. Η δουλειά είναι ξεκάθαρα εκ των έσω και αυτό που μένει να απαντηθεί είναι “ποιος το έκανε;”
Σ’ ένα υπέροχο masterclass υποκριτικής οι Al Pacino, Jack Lemmon, Ed Harris, Alan Arkin, Kevin Spacey και Alec Baldwin μάς δείχνουν τι θα πει να έχεις white-collar job στην Αμερική του Ρίγκαν. Το σενάριο ασκεί δριμύτατη κριτική απέναντι στον καπιταλισμό τόσο για το hustle culture που στύβει και πετάει τους εργαζόμενους σαν λεμονόκουπες, όσο και για την δημιουργία μιας αχαλίνωτης ανάγκης για απόκτηση ολοένα και περισσότερων περιουσιακών στοιχείων. Παράλληλα, βάζει στο επίκεντρο την αρρενωπότητα και τις διάφορες εκφάνσεις της (από τις πιο ήπιες μέχρι τις πιο τοξικές), καθώς το καστ αποτελείται εξ ολοκλήρου από άντρες ηθοποιούς. Οι ερμηνείες όλων είναι συγκλονιστικές και πραγματικά χαίρεσαι να τους βλέπεις να παίζουν.
Παρά το γεγονός ότι η ταινία βασίζεται κυρίως στον διάλογο και το delivery των ηθοποιών, ο James Foley κάνει πολύ καλή δουλειά στο πρώτο μέρος της ταινίας, χτίζοντας ένα πιο σκοτεινό και μυστηριώδες κλίμα με πλάνα όπου κυριαρχεί το ημίφως σε μπλε και κόκκινους τόνους. Με αρκετά lounge διάθεση υπό τον ήχο της βροχής και της τζαζ μουσικής του James Moody, το “Οικόπεδα με Θέα” εναρμονίζεται πλήρως με την αισθητική των early 90s. Αυτό που μένει απορίας άξιο είναι πώς ο James Foley κατέληξε 25 χρόνια μετά να σκηνοθετεί τα σίκουελ του “50 Αποχρώσεις του Γκρι”.
Θεατρικά έργα που έγιναν ταινίες
Το “Οικόπεδα με Θέα” δεν είναι η μόνη περίπτωση θεατρικού που μεταφέρεται με επιτυχία στη μεγάλη οθόνη, πέρα από τα πολύ κλασικά έργα όπως αυτά του Σαίξπηρ ή διάφορα γνωστά μιούζικαλ. Εμείς ξεχωρίζουμε και προτείνουμε να δείτε τα εξής:
1. 12 Angry Men / Οι 12 Ένορκοι (1957)
Παρά τις χλιαρές αντιδράσεις όταν κυκλοφόρησε, το “12 Angry Men” του Sidney Lumet μετρά τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ και βρίσκεται ανάμεσα στις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Το σενάριο του Reginald Rose υπογραμμίζει τα ελαττώματα στο σύστημα ενόρκων των ΗΠΑ κατά τη δεκαετία του ’40, καταδικάζοντας τις προκαταλήψεις και τον ρατσισμό.
2. A Few Good Men / Ζήτημα Τιμής (1992)
Ένα ακόμα δικαστικό δράμα σε σκηνοθεσία Rob Reiner (“Stand By Me”, “When Harry Met Sally”) με τους Tom Cruise, Demi Moore, Kevin Pollak και Jack Nicholson. Το σενάριο υπογράφει ο Aaron Soarkin (“Moneyball”, “The Social Network”, “Steve Jobs”), θίγοντας τις βίαιες πρακτικές με τη μορφή “καψονιού” ως κομμάτι της κουλτούρας του στρατού.
3. A Streetcar Named Desire / Λεωφορείο ο Πόθος (1951)
Το κλασικό πλέον έργο του Τενεσί Γουίλιαμς έκανε πρεμιέρα στο Broadway τον Δεκέμβριο του 1947. Λίγα χρόνια αργότερα μεταφέρθηκε στο σινεμά από τον Elia Kazan, χαρίζοντας το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου στη Vivien Leigh και αντίστοιχα υποψηφιότητα Α’ Ανδρικού στον Marlon Brando.
Τον Μάρτιο του 2025 το “Οικόπεδα με Θέα” ξανασήκωσε αυλαία, επιστρέφοντας στο Broadway με τους Kieran Culkin (“A Real Pain”), Bob Odenkirk (“Breaking Bad”) και Bill Burr. Στο παρελθόν, η παράσταση έχει ανέβει και στα ελληνικά με τους Γιάννη Μπέζο, Μάκη Παπαδημητρίου, Θανάση Κουρλαμπά και Άρη Λεμπεσόπουλο.
“Αξίζει να τη δω;”
Παρά το πασίγνωστο επιτελείο ηθοποιών που πρωταγωνιστεί στη ταινία, το “Οικόπεδα με Θέα” θα λέγαμε πως είναι ένα καλά κρυμμένο διαμαντάκι για το οποίο πολλοί δεν γνωρίζουν. Το σενάριο απλό αλλά εύχτοχο, η σκηνοθεσία κοψμή και το υποκριτικό ταλέντο μεστό κι αβίαστο. Εμείς θα βάλουμε ένα 4 στα 5 για όλους τους παραπάνω λόγους και για κάθε “f@ck off” που ακούστηκε στη διάρκεια της ταινίας.
- Letterboxd: 3.9/5
- IMDb: 7.7/10
- Rotten Tomatoes: 95%
