Ο Άκης το μικρό λυκάκι της Χριστίνας Πετράκου

 

Ο Άκης το μικρό λυκάκιΠριν από χρόνια σε ένα μακρινό χωριουδάκι ζούσε ένα μικρό λυκάκι με την οικογένειά του. Αυτό
το λυκάκι το είχαν βαφτίσει Άκη. Ο Άκης είχε και έναν αδερφό, τον Λυκόλα, ένα σοφό και όμορφο
λυκοαδερφό. Ζούσαν μαζί με την μητέρα τους σε ένα απόμερο σπιτάκι κοντά στη Λυκοχώρα .
Ήταν αρκετά ζωηρά λυκάκια και δεν καταλάβαιναν από κινδύνους, ειδικά ο Άκης. Όλα ήταν τόσο
καλά για την οικογένεια των Λυκόπουλων, ώσπου μία ημέρα…η μητέρα τους έπρεπε να φύγει για
να επισκεφθεί μια θεία τους στη Λαγουδοχώρα, διότι τραυματίστηκε σοβαρά στο αυτί της. Γι αυτό
ζήτησε από τα παιδιά της να προσέχουν το ένα το άλλο.
-Παιδιά μου, θα πάω στη θεία σας. Να προσέχετε, γιατι η κοκκινοσκουφίτσα θα θελήσει να σας
κάνει κακό.
-Εντάξει μαμάκα λύκαινα. Θα προσέχουμε. Μία ημέρα θα λείψεις λοιπόν;
-Ναι, Άκη μου. Λυκόλα να προσέχεις τον μικρό σου αδερφό όσο θα λείπω.
Έφυγε η μητέρα λύκαινα γεμάτη φόβο και αγωνία που άφηνε πίσω της τους μονάκριβους γιους
της. Ο Λυκόλας ήταν φρόνιμος όμως ο Άκης του έλεγε συνεχώς.
-Έλα πρόβατο αν τολμάς. Πάμε να εξερευνήσουμε το δάσος.
-Άσε με, διαβάζω. Και καλά θα κάνεις να διαβάσεις και συ. Αφού η μαμά μας απαγορεύει να
βγούμε έξω από το σπίτι, δεν πρόκειται να την παρακούσω.
-Καλά, εγώ θα πάω, αποκρίθηκε ο Άκης.
-Όχι Άκη, γιατί εμένα θα μου φωνάζει μετά η μαμά, είπε όλο αγωνία ο Λυκολας.
-Εντάξει, εντάξει Λυκόλα. Δεν θα φύγω.
Έπεσε η νύχτα στη Λυκοχώρα και ο Άκης ετοίμασε το σακίδιό του και αποφάσισε να
εξερευνήσει το δάσος. Ενώ κοιμόταν ο Λυκόλας βγήκε από το σπίτι και τράβηξε το δρόμο προς το
δάσος. Ήθελε να το εξερευνήσει όλο. Ήταν σκοτεινά και έβγαλε από το σακίδιό του τον φακό.
Ξαφνικά άκουσε ένα τρομακτικό ήχο.
-Είναι κανείς εδώ;, ρώτησε τρομοκρατημένος ο Άκης χωρίς να λάβει καμία απάντηση.
Συνέχισε να προχωράει θεωρώντας πως όλα ήταν στη φαντασία του.
-Μμμμ…
-Ποιος είναι εκεί; Σε άκουσα.
-Εσύ ποιος είσαι και τι θέλεις στο σπίτι μου.
Ο Άκης πήγε πιο κοντά να δει ποιος είναι και τι να δει; Μια πολύχρωμη αγελάδα.
-Γεια, είμαι ο Άκης. Συγγνώμη που εισέβαλα έτσι στο σπιτικό σου αλλά άκουσα έναν ήχο, που
προερχόταν από εδώ.
-Ααα., εγώ ήμουν. Καλύτερα να φύγεις τώρα. Αν έρθει ο ιδιοκτήτης μου και σε δει εδώ δεν θα χαρεί
καθόλου.
-Γιατί;
-Θεωρεί πως οι λύκοι είναι επικίνδυνα ζώα για τα ζώα που ζουν στο στάβλο.
-Τι είναι ο στάβλος;
-Μα το σπίτι μου.
-Αααα. Θα ήθελα να σε ρωτήσω και κάτι άλλο.
-Ελεύθερα, είπε η αγελάδα και του έγνεψε καταφατικά.
-Μήπως ξέρεις την κοκκινοσκουφίτσα;
ΜΠΑΜ, ΜΠΑΜ
-Φύγε γρήγορα. Ξύπνησε, έρχεται.
-Ποιος;
-Ο ιδιοκτήτης μου. Φύγε γρήγορα.
-Δεν μου απάντησες για την κοκκινοσκουφίτσα.
-Να προσέχεις, είπε όλο αγωνία η αγελάδα.
-Ευχαριστώ, είπε ο Άκης και έφυγε τρέχοντας.
Είχε βραδιάσει για τα καλά και ο Άκης άρχισε να φοβάται για την κοκκινοσκουφίτσα. Αποφάσισε
λοιπόν να γυρίσει πίσω στο σπίτι του. Πρροχωρούσε, προχωρούσε μα δεν έβρισκε το δρόμο για το
σπίτι. Έκατσε κάτω από ένα δέντρο και αποκοιμήθηκε.
-Εεε..ξύπνα.
-Καλημέρα. Αααα, η κοκκινοσκουφίτσα.
-Βλέπεις να φοράω κόκκινα;
-Όχι αλλά της μοιάζεις πολύ.
-Εγώ είμαι η πρασινοσκουφίτσα.
-Η ποια; Και γιατί μοιάζεις τόσο πολύ με την κοκκινοσκουφίτσα;
-Είναι η δίδυμη αδερφή μου.
-Άρα και συ θες το κακό μου. Καλύτερα να πηγαίνω.
-Μα γιατί να θέλω το κακό σου; , ρώτησε παραξηγημένα η πρασινοσκουφίτσα.
-Η μαμά μου λέει πως η κοκκινοσκουφίτσα είναι επικίνδυνη και θέλει το κακό μας.
-Χαχαχα.., νομίζω πως ξέρω τι συμβαίνει.
-Μα γιατί γελάς; Τι εννοείς πως ξέρεις τι συμβαίνει;
-Άσε με να σου εξηγήσω. Άκου: Μια φορά και έναν καιρό σε ένα μέρος μακρινό ζούσε σε ένα
μεγάλο βασίλειο μια όμορφη οικογένεια. Η βασίλισσα ήταν έγκυος και ύστερα από καιρό γέννησε
δύο κοριτσάκια, Έμοιαζαν πολύ μεταξύ τους , όμως η μία είχε ένα κόκκινο σημάδι στο λαιμό της
ενώ η άλλη ένα πράσινο.
-Ααα..εσύ και η κοκκινοσκουφίτσα, είπε ο Άκης.
-Σωστά. Ο καιρός περνούσε και τα κοριτσάκια έγιναν μεγάλες κοπέλες. Μία ημέρα η
κοκκινοσκουφίτσα έφερε στο σπίτι ώστε να τον γνωρίσει η οικογένειά μας τον φίλο της. Έλεγε πως
ήθελε να τον παντρευτεί. Η οικογένεια μας τον υποδέχτηκε θερμά και δέχτηκαν να παντρευτεί την
κοκκινοσκουφίτσα. Έφτανε η μέρα του γάμου και η κοκκινοσκουφίτσα έκανε τις προετοιμασίες .
Είχε αρκετό άγχος, όμως φαινόταν πολύ ευτυχισμένη. Ένα τηλεφώνημα όμως ήταν ικανό να
αλλάξει όλη την διάθεση της αδελφής μου. Αχχ αυτό το τηλεφώνημα.
-Τι έγινε; Μην με κρατάς σε αγωνία.
-Εκείνο το τηλεφώνημα αφορούσε τον αγαπημένο της κοκκινοσκουφίτσας. Είχε ένα δυστύχημα
με το αυτοκίνητο. Όταν χτύπησε ο φίλος της κοκκινοσκουφίτσας μας κάλεσαν από το νοσοκομείο
αφού χωρίς να το παινευτώ όλοι γνωρίζουν ποιοι είμαστε και γι αυτό κατάλαβαν τον σύζυγο της
αδελφής μου. Όταν πήγαμε στο νοσοκομείο μας ενημέρωσαν πως βρήκαν ένα νύχι κολλημένο στο
χέρι του.
-Όλα αυτά που μου λες τι σχέση έχουν όμως με το γεγονός πως η κοκκινοσκουφίτσα μισεί τους
λύκους;
-Το νύχι ήταν ενός λύκου. Θυμάμαι σαν τώρα τα λόγια της αδελφής μου ” Ορκίζομαι πως θα
σκοτώσω όλους τους λύκους για να πάρω εκδίκηση για το χαμό του Γκόραν”.
-Και ο λύκος; Ο λύκος πέθανε;
-Όχι. Ο λύκος έφταιγε γι αυτό το δυστύχημα. Χτύπησε τον Γκόραν, όπως έλεγαν τον μέλλοντα
σύζυγο της κοκκινοσκουφίτσας, και ύστερα τον παράτησε χωρίς να τον βοηθήσει. Κάποια πρόβατα
τον βρήκαν και κάλεσαν το ασθενοφόρο.
-Η μαμά μου μου είχε πει που της το είπε ένας θείος μου πως σε ένα φίλο του είχε επιτεθεί η
κοκκινοσκουφίτσα.
-Μα η κοκκινοσκουφίτσα έχει αλλάξει. Μπορώ να στο αποδείξω. Σας προσκαλώ στο βασιλειό
μου, εσένα και την οικογένειά σου.
-Δεν ξέρω. Αυτό που μου ζητάς είναι πολύ δύσκολο.
-Γιατί Άκη;
-Φοβούνται την κοκκινοσκουφίτσα. Πρέπει να φύγω.
-Περίμενε. Τρέξε και πες τους το. Σε περιμένω εδώ.
-Πάω. Θα δω τι θα κάνω.
Έφυγε ο Άκης και φτάνοντας στο σπίτι τον περίμενε η οικογένειά του γεμάτη αγωνία. Ο μπαμπάς
του δεν έμενε στη Λυκοχώρα. Δούλευε στη Λαγουδοχώρα όπου εκεί οι μισθοί είναι καλύτεροι.
Τους επισκεπτόταν όμως κάθε σαββατοκύριακο.
-Πού είσαι παιδί μου;, ρώτησε τρομοκρατημένη η μαμά του.
-Είχα μια μικρή περιπέτεια, αποκρίθηκε ο Άκης.
-Λυκόλα δεν σου είπα να προσέχεις τον αδερφό σου;
-Αποκοιμήθηκα και ο Άκης το έσκασε από το σπίτι. Τί φταίω;
-Μητέρα και Λυκόλα θέλω να σας πω κάτι, είπε ο Άκης,
-Τι έπαθες λυκάκι μου;
-Συνάντησα την πρασινοσκουφίτσα.
-Την ποια;Ωχ λύκε μου και λύκαινά μου. Είσαι καλά παιδί μου;
-Μαμά είπα πρασινοσκουφίτσα. Αυτή είναι καλή και η κοκκινοσκουφίτσα είναι καλή. Η
πρασινοσκουφίτσα είναι η δίδυμη αδερφή της κοκκινοσκουφίτσας κα μου είπε πως θέλει να μας
δείξει πως η κοκκινοσκουφίτσα έχει αλλάξει. Γι αυτό μας προσκάλεσε στο βασίλειό τους.
-Αχχ Άκη μου δεν ξέρω. Φοβάμαι μην σας κάνει κακό.
-Λοιπόν, πρέπει να φύγω. Πρέπει να συναντήσω την πρασινοσκουφίτσα. Τι να της πω; Θα πάμε;
-Εντάξει. Θα φωνάξω και τον κυνηγό σε περίπτωση που μας επιτεθεί.
Ο Άκης έφυγε τρέχοντας και συνάντησε την πρασινοσκουφίτσα στο σημείο που είχαν πει.
-Άντε βρε Άκη μου. Θα έρθετε τελικά;
-Ναι, αποκριθήκε ο Άκης.
Ετοιμάστηκε λοιπόν η οικογένεια των Λυκόπουλων για να επισκεφτούν το βασίλειο. Ο Άκης
γνώριζε τον δρόμο αφού του τον είχε περιγράψει η πρασινοσκουφίτσα. Έφτασαν στο βασίλειο,
χτύπησαν το κουδούνι και μια μεγάλη πύλη άνοιξε. Όταν μπήκαν μέσα είδαν όλη την οικογένεια
τον μπαμπά, την μαμά, την πρασινοσκουφίτσα και την κοκκινοσκουφίτσα.
-Γεια σας. Καλώς ήρθατε στο βασίλειό μας, είπε η μαμά των κοριτσιών, γεμάτη χαρά.
-Παρακαλώ, περάστε. Η κοκκινοσκουφίτσα θέλει να σας πει κάτι, είπε ο πατέρας των κοριτσιών.
Η κοκκινοσκουφίτσα τους αφηγήθηκε όλη την ιστορία την οποία είχε αφηγηθεί η
πρασινοσκουφίτσα στον Άκη, ώστε να καταλάβουν γιατί δεν συμπαθούσε τους λύκους.
-Τώρα έχω αλλάξει. Σας συμπαθώ, είπε η κοκκινοσκουφίτσα.
-Πώς γίνεται και τώρα μας συμπαθείς;, ρώτησε απορημένα ο Άκης.
-Να, πριν πολύ καιρό επιτέθηκα σε έναν λύκο και τον τραυμάτισα σοβαρά. Εκείνος μου έκανε
μήνυση και μπήκα στη φυλακή. Οι γονείς μου πλήρωσαν την εγγύηση αλλά μέσα στη φυλακή
συνειδητοποίησα πως δεν πρέπει να κρατάω κακία σε όλους τους λύκους επειδή ένας από αυτούς
σκότωσε τον Γκόραν. Θα ήταν άδικο. Γι αυτο αποφάσισα να πάω σε μια λέσχη όπου συχνάζουν οι
λύκοι για να καταλάβω τι πραγματικά είναι. Εκείνοι με υποδέχτηκαν όλο χαρά και εγώ τους ένιωσα
σαν οικογένειά μου.
-Δεν χρειάζεται να πεις περισσότερα. Φαίνεται πως το έχεις μετανιώσει. Νομίζω ότι λύθηκε η
παρεξήγηση, είπε η μαμά του Άκη.
Από εκείνη την ημέρα οι δύο οικογένειες έκαναν πολλή παρέα. Και η πρασινοσκουφίτσα έγινε
πολύ καλή φίλη με τον Άκη. Θα πρέπει πάντοτε να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας και να
εξηγούμε στους άλλους τι πραγματικά συμβαίνει γιατί απρόοπτες παρεξηγήσεις θα συνεχίσουν να
δημιουργούνται.

Διαβάστε επίσης  Ο Μόνος του Ιωάννη Κυράπογλου

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Σχολική ετοιμότητα παιδιών με χαμηλό βάρος γέννησης

Το παρόν άρθρο Το παρόν άρθρο, με τίτλο Σχολική ετοιμότητα

Ανατροφή παιδιών με ΑΓΔ: Ανταμοιβές και προκλήσεις

Το παρόν άρθρο Περίπου 7,6% των παιδιών (~ δύο παιδιά