Η Μάχη του Λόος ήταν μια ιστορική και καθοριστική πολεμική σύρραξη, η οποία έγινε το 1915, έναν χρόνο μετά την κήρυξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Μάχη του Λόος αποτέλεσε ένα ιστορικό γεγονός, το οποίο διέψευσε τη γνώμη των περισσότερων ότι η κήρυξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου θα σηματοδοτούσε την αρχή ενός γρήγορου και σύντομου πολέμου.
Ο Συνταγματάρχης Νάιτ προέβλεψε τη σκληρή πραγματικότητα των χαρακωμάτων του Λόος λέγοντας στους στρατιώτες του: «Κανείς από εσάς δεν θα επιστρέψει, ούτε η επόμενη παρτίδα, ούτε η επόμενη μεθεπόμενη, ούτε η επόμενη μεθεπόμενη αλλά μερικοί από τους επόμενους μπορεί».
Τα γεγονότα της πολύνεκρης και αιματοβαμμένης Μάχης του Λόος εκτυλίσσονται σε ένα πολεμικό τοπίο δύο μετώπων: του Βρετανικού Εθελοντικού Στρατού από τη μία πλευρά και των Γερμανικών Στρατευμάτων στην άλλη, την αντίθετη. Φυσικά η μάχη ήταν σκληρή με αποτέλεσμα οι Βρετανοί στρατιώτες, οι οποίοι χτυπιούνταν ανελέητα από τις αντεπιθέσεις των γερμανικών στρατευμάτων, να μην καταφέρουν την νίκη ποου απαιτούσε το σχέδιο της πολεμικής τους τακτικής.
Οι απώλειες του Βρετανικού Στρατού ήταν σοβαρές. Τέσσερις μεραρχίες έχασαν περισσότερους από 5.000 άνδρες η κάθε μία και 51 τάγματα υπέστησαν περισσότερες από 300 απώλειες. Από το μέτωπο, οι απώλειες Βρεατανών Αξιωματικώνήταν επίσης σοβαρές, 3 διοικητές μεραρχιών, 3 διοικητές ταξιαρχιών και 29 διοικητές ταγμάτων σκοτώθηκαν, ενώ ένας διοικητής μεραρχίας αιχμαλωτίστηκε και αξιωματικοί βαθμού λόχου πέθαναν κατά εκατοντάδες.
Από την άλλη πλευρά, οι γερμανικές απώλειες ήταν σημαντικά λιγότερες, περίπου 26.000. Όπως και με τους Βρετανούς, ορισμένες από τις μονάδες τους αποδεκατίστηκαν. Συγκεκριμένα, η 117η Μεραρχία Πεζικού έχασε 6.572 άνδρες νεκρούς ή τραυματίες από τους σχεδόν 8.000 στην αρχή της μάχης. Φυσικά τα γερμανικά στρατεύματα ήταν οι νικητές της Μάχης του Λόος καθιστώντας την μια τακτική νίκη γι’ αυτούς αλλά αρκετά δαπανηρή.
Φυσικά τα αίτια της ήττας του Βρετανικού Στρατού ήταν πολλαπλά και δαπανηρά. Υπήρχε τρομερή έλλειψη πυρομαχικών με αποτέλεσμα το βρετανικό πυροβολικό να αποτύχει να καταστείλει τις γερμανικές θέσεις των πολυβόλων και του πυροβολικού. Άλλη αιτία ήταν τα αμυντικά έργα των συρματοπλεγμάτων, τα οποία ο Βρετανικός Στρατός άφησε σε μεγάλο βαθμό άθικτα. Οι καιρικές συνθήκες ήταν κακές και εμπόδισαν το Βρετανικό Βασιλικό Σώμα Ιπτάμενων Σωμάτων να παρέχει ακριβή παρατήρηση για το πυροβολικό. Η μεγαλύτερη και κυριότερη αιτία για τις αποτυχίες και τις μάταιες μετωπικές επιθέσεις ήταν ατα στενά όρια του πεδίου της μάχης, τα οποία περιόρισαν τους ελιγμούς αναγκάζοντας τις βρετανικές μεραρχίες να εξαπολύσουν διαδοχικές αλλά αποτυχημένες επιθέσεις εναντίον των γερμανικών στρατευμάτων.
Η πολεμική τακτική του Βρετανικού Στρατού στη Μάχη του Λόος βασίστηκε στη χρήση δηλητηριωδών αερίων, τα οποία έστελναν προς το μέτωπο των Γερμανών. Οι κακές καιρικές συνθήκες όμως κάποιες φορές δημιουργούσαν κατακάθιση του αερίου ή το επέστρεφαν οι άνεμοι πίσω στο βρετανικό στρατόπδε. Σύμφωνα με ένα γράμμα που έγραψε ο 2ος Υπολοχαγός Τζορτζ Γκρόσμιθ στην αρραβωνιατσικιά το: «Το αέριο κρεμόταν σαν ένα παχύ πέπλο πάνω από τα πάντα και ήταν αδύνατο να δει κανείς περισσότερο από δέκα μέτρα. Μάταια έψαχνα για ορόσημα στη γερμανική γραμμή που να με οδηγούσαν στο σωστό σημείο αλλά δεν μπορούσα να δω μέσα από το αέριο».
Τέλος, παρά τις σοβαρές απώλειες κατά τη διάρκεια των επαναλαμβανόμενων επιθέσεων όχι μόνο το 1914 αλλά και το 1915, η Μεγάλη Βρετανία δεν πτοήθηκε. Αντιθέτως, κατάφερε να στρατολογήσει με επιτυχία στρατεύματα στον «Νέο Στρατό».
Πηγή
Καμένιρ, Βίκτορ. (2024). Η Μάχη του Λόος: Βυθισμένοι στα χαρακώματα. Ανακτήθηκε από https://warfarehistorynetwork.com/article/the-battle-of-loos-mired-in-the-trenches/. (τελευταία πρόσβαση 6-5-2025)
