Λίγα λόγια για τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι
Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι ήταν Ιταλός πολυμαθής της Αναγέννησης. Οι τομείς που τον ενδιέφεραν συμπεριλάμβαναν την εφεύρεση, τη ζωγραφική, τη γλυπτική, την αρχιτεκτονική, την επιστήμη, τη μουσική, τα μαθηματικά, την εφαρμοσμένη μηχανική, τη λογοτεχνία, την ανατομία, τη γεωλογία, την αστρονομία, τη βοτανική, τη συγγραφή, την ιστορία, καθώς και τη χαρτογραφία. Αποκαλούνταν συχνά “πατέρας της παλαιοντολογίας”, της ιχνολογίας και της αρχιτεκτονικής. Θεωρείται ευρέως ένας από τους καλύτερους ζωγράφους όλων των εποχών. Μερικές φορές του δίνονται τα εύσημα για την εφεύρεση του αλεξίπτωτου, του ελικοπτέρου και του άρματος μάχης. Θεωρείται αρχετυπική μορφή του αναγεννησιακού ουμανιστή και επιστήμονα, του αναγεννησιακού καλλιτέχνη, Homo Universalis και μια ιδιοφυής προσωπικότητα.
Έγινε διάσημος για τη «Μόνα Λίζα» και τον «Μυστικό Δείπνο», όμως στις αρχές του 16ου αιώνα είχε σχεδιάσει μια πέτρινη γέφυρα μήκους 280 μέτρων για την Οθωμανική Αυτοκρατορία, που θα ένωνε την Κωνσταντινούπολη με τον Γαλατά πάνω από τον Βόσπορο. Η γέφυρα όχι μόνο θα ήταν η μεγαλύτερη στον κόσμο εκείνη την εποχή, αλλά αναμενόταν να είναι απίστευτα σταθερή. Το μήκος της ήταν περίπου δεκαπλάσιο από τις τυπικές γέφυρες εκείνου του καιρού. Σύμφωνα με την ομάδα μηχανικών του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου του ΜΙΤ, αν είχε υλοποιηθεί θα ήταν ένα θαύμα. Το 1502, ο Σουλτάνος Βαγιαζήτ Β’ ζήτησε να του υποβληθούν προτάσεις για μια τέτοια μακριά γέφυρα. Ο Λεονάρντο παρουσίασε την ιδέα του. Αν και ήδη ήταν πολύ γνωστός καλλιτέχνης και εφευρέτης, δεν πήρε τη δουλειά.
Η κατασκευή μιας μικρογραφίας της γέφυρας
Οι ερευνητές του ΜΙΤ εξέτασαν τα σχέδια του Ντα Βίντσι, φτιάχνοντας σε μικρογραφία ένα ομοίωμα της γέφυρας. Οι επιστήμονες πήραν υπόψη τους τα υλικά (βασικά πέτρες) και τον κατασκευαστικό εξοπλισμό που ήταν διαθέσιμα πριν 500 χρόνια. Επίσης, εκτύπωσαν τρισδιάστατα 126 λίθους, αντιπροσωπευτικούς των χιλιάδων παρόμοιων που θα απαιτούσε μια τέτοια κατασκευή.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η γέφυρα που οραματιζόταν ο Ντα Βίντσι, παρά το τεράστιο μήκος της, ήταν μια ενιαία αψίδα (καμάρα). Ήταν επίπεδη στην κορυφή της, χωρίς καθόλου υποστυλώματα, αρκετά ψηλή για να περνάνε πλοία από κάτω της. Οι μηχανικοί του ΜΙΤ εντυπωσιάστηκαν από το γεγονός ότι η μονότοξη γέφυρα ήταν πολύ σταθερή, χάρη στη γεωμετρία της και μόνο. Τα μόνα υποστηρίγματα σταθεροποίησης ήταν στις δύο άκρες της γέφυρας, πιθανώς επειδή ο Λεονάρντο γνώριζε ότι η περιοχή είναι επιρρεπής σε σεισμούς. Τα πειράματα του ΜΙΤ, με την πρόκληση τεχνητών σεισμών στο ομοίωμα, έδειξαν ότι η γέφυρα άντεξε το ταρακούνημα. Από την δόνηση προκλήθηκε μόνο μια μικρή παραμόρφωση.
Είναι άγνωστο αν ο Ντα Βίντσι είχε μελετήσει το σχέδιο ή αν, όπως είπε η επικεφαλής Κάρλι Μπλαστ, «ήταν κάτι που σκιτσάρισε μέσα σε 50 δευτερόλεπτα». Το πιθανότερο είναι πάντως το πρώτο, όπως είπε η ερευνήτρια, η οποία παρουσίασε τα πορίσματα της ομάδας της σε διεθνές συνέδριο στη Βαρκελώνη. Ορισμένοι σύγχρονοι μηχανικοί έχουν δημιουργήσει ανάλογες γέφυρες, αλλά με σύγχρονα υλικά (χάλυβα και τσιμέντο), πράγμα που έκανε πολύ πιο εύκολο το έργο τους. Πριν 500 χρόνια, η γέφυρα στο Βόσπορο θα είχε χτισθεί με ξύλινες σκαλωσιές, οι οποίες όμως τελικά θα αφαιρούνταν και η λίθινη κατασκευή θα στηριζόταν μόνη της.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν στο άρθρο αυτό:
Ντα Βίντσι: Υλοποιήθηκε η γέφυρα που σχεδίασε για την Κωνσταντινούπολη, ανάκτηση από: in.gr
Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ανάκτηση από: wikipedia.org
