Ένας ακόμη σοβαρός διεκδικητής των φετινών βραβείων κυκλοφόρησε επιτέλους στις ελληνικές αίθουσες αυτή την εβδομάδα, που δεν είναι άλλος από το 1917, το οποίο κατάφερε να εκπλήξει στις Χρυσές Σφαίρες κερδίζοντας στις κατηγορίες Καλύτερου Δράματος και Καλύτερης Σκηνοθεσίας, αποκλείοντας έτσι το Irishman και το Once Upon A Time In… Hollywood, τα δύο φαβορί στις κατηγορίες αυτές. Το 1917 είναι ένα πολεμικό δράμα σε σκηνοθεσία του Sam Mendes (American Beauty, Road to Perdition, Skyfall). Το σενάριο έχει γράψει η Krysty Wilson-Cairns μαζί με τον Mendes, ο οποίος το εμπνεύστηκε από ιστορίες που του έλεγε ο παππούς του Alfred Mendes, που είχε πολεμήσει στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρωταγωνιστούν οι Dean Charles Chapman, George MacKay, Andrew Scott, Colin Firth, Mark Strong, Richard Madden και Benedict Cumberbatch.
Η ιστορία της ταινίας ξεκινάει στις 6 Απριλίου του 1917 στη Γαλλία, όπου ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος μαίνεται και οι Γερμανοί φαίνεται να υποχωρούν, με τους Άγγλους να βρίσκονται στο κατόπι τους και να ετοιμάζουν επίθεση. Όμως, ο Στρατηγός Erinmore (Firth) του αγγλικού στρατεύματος υποψιάζεται πως η υποχώρηση τους είναι μία τεράστια παγίδα και αποφασίζει να στείλει δύο στρατιώτες του, τους Blake (Chapman) και Schofield (MacKay), στο Δεύτερο Τάγμα με ένα μήνυμα που λέει πως η επίθεσή τους πρέπει να ακυρωθεί. Ο Στρατηγός ενημερώνει τους δύο Δεκανείς πως αν αποτύχουν θα χάσουν στην ενέδρα των Γερμανών 1.600 άνδρες, όπως επίσης και τον αδερφό του Blake που βρίσκεται μέσα σε αυτούς.
Το 1917 είναι όντως μία εντυπωσιακή ταινία. Αυτό όμως οφείλεται περισσότερο στην κινηματογράφηση του θρυλικού Roger Deakins και στην προσέγγιση του μονοπλάνου, παρά στο ίδιο το σενάριο, αφού πρόκειται για μία αποστολή που ξεκινάει από το σημείο Α και τελειώνει στο σημείο Β. Παρόλα αυτά η κινηματογράφηση ενισχύει το σενάριο λόγω του ότι η κάμερα δεν αφήνει στιγμή τους δύο πρωταγωνιστές και μας επιτρέπει να τους γνωρίσουμε καλύτερα αφού δεν ξέρουμε τίποτα για αυτούς, όπως επίσης να συνδεθούμε συναισθηματικά μαζί τους σε αυτή την αποστολή αυτοκτονίας, όπου ο θάνατος καραδοκεί σε κάθε δευτερόλεπτο. Το μονοπλάνο έχει αρκετό αντίκτυπο στην όλη αισθητική του 1917 και μπορεί να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή σε όλη τη διάρκεια, αλλά αυτό έρχεται μαζί με κάποιες αδυναμίες, γιατί κάνει το 1917 να δουλεύει καλύτερα ως thriller παρά ως δράμα, που σημαίνει πως λόγω του μονοπλάνου οι περισσότερο συναισθηματικές σκηνές της ταινίας δεν έχουν τον χρόνο που χρειάζεται για να αναπνεύσουν και να κάνουν τον θεατή να της βιώσει καλύτερα.
Οι ερμηνείες του 1917 όμως έρχονται και το σώζουν από το να γίνει μία style over substance ταινία και το απογειώνουν, με τους δύο πρωταγωνιστές να είναι εξαιρετικοί σε ένα φιλμ όπου η κάμερα τους ακολουθεί συνεχώς με τα cuts να είναι ελάχιστα, πράγμα που είναι αρκετά δύσκολο ερμηνευτικά. Επίσης ήταν πολύ καλή η επιλογή του Mendes να προσλάβει δύο σχετικά άγνωστους ηθοποιούς στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, με αυτή του την απόφαση να βοηθάει την ταινία κατά πολύ, αφού το κοινό μπορεί να δεχθεί και να ταυτιστεί πιο εύκολα με ένα νέο ηθοποιό σε ένα τέτοιου είδους ρόλο, παρά με ένα πολύ γνωστό σταρ. Όπως και στη στρατιωτική ιεραρχία, έτσι και στο 1917 βετεράνοι και πιο γνωστοί ηθοποιοί παίζουν τους ανώτερους των δύο πρωταγωνιστών με τους Colin Firth, Andrew Scott, Mark Strong, Richard Madden και φυσικά Benedict Cumberbatch να λάμπουν παρά τον περιορισμένο χρόνο που τους δίνεται.
Σκηνοθετικά, ο Sam Mendes έχει κάνει εξαιρετική δουλειά και είναι σίγουρα εμπνευσμένος από Alfred Hitchcock και Stanley Kubrick σε μερικά πράγματα, μα στην πραγματικότητα το 1917 γράφει παντού Roger Deakins πάνω του, αφού το project βασίζεται κυρίως στην απίστευτη φωτογραφία του μυθικού DP, που σοφά έχει γυρίσει τις περισσότερες σκηνές κάτω από συννεφιασμένο ουρανό για να υπάρχει η απαραίτητη συνοχή. Επίσης, οι νυχτερινές σκηνές είναι εξίσου εντυπωσιακές όταν φωτίζονται με φωτιές και με φωτοβολίδες που σκάνε με μανία στον ουρανό. Τέλος, στην όλη αγχωτική ατμόσφαιρα προσθέτει η μουσική του Thomas Newman, γνωστού συνεργάτη του Mendes, κάνοντας το φιλμ επικό σε κάποιες στιγμές και κρατώντας το θεατή μονίμως σε αγωνία.
Το 1917 είναι αναμφίβολα ένα οπτικό αριστούργημα που μπορεί να κρατήσει καθηλωμένο το θεατή στο κάθισμά του για όλη του τη διάρκεια. Με εξαιρετική σκηνοθεσία, θρυλική φωτογραφία και δυνατές ερμηνείες, είναι ένας σοβαρός διεκδικητής στις φετινές κούρσες των βραβείων, έχοντας ήδη δύο νίκες σε μεγάλες κατηγορίες των Χρυσών Σφαιρών. Αν σχεδιάζετε και εσείς μία έφοδο στις κινηματογραφικές αίθουσες αυτές τις ημέρες, το 1917 είναι η καλύτερη επιλογή!
