Ο Σέρβος φυσικός και εφευρέτης Νίκολα Τέσλα (Nikola Tesla) γεννήθηκε στις 9 Iουλίου του 1856, στο χωριό Smiljan, στην επαρχία Lika της Κροατίας σε μια Ορθόδοξη, ιερατική οικογένεια. Πατέρας του, o Μιλούτιν Τέσλα, ιερέας, και μητέρα του η Γκεοργκίνα-Τζούκα Μάντιτς. Το 1862 μετακόμισε στο Γκόσπιτς και το 1870 συνέχισε την εκπαίδευσή του στο «Ανώτερο Γυμνάσιο» στο Κάρλοβατς (Karlovac). Εκεί, όπως αναφέρει και ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του για πρώτη φορά υποκινήθηκε το ενδιαφέρον του για τους τρόπους εκδήλωσης της ηλεκτρικής ενέργειας. Από τα πρώτα χρόνια της ζωής του ο Νίκολα έζησε κάτω από τη σκιά του μεγαλύτερου αδελφού του, Ντάνε, ο οποίος σκοτώθηκε σε νεαρή ηλικία με τον Νίκολα αυτόπτη μάρτυρα. Η αδιάφορη στάση του πατέρα του σε όλη του τη ζωή σε συνδυασμό με το χαμό του αδελφού του, τον οδήγησαν στην πορεία της ζωής του στο να χάσει το ενδιαφέρον για τις σπουδές και να οδηγηθεί στον αλκοολισμό, τη νυχτερινή ζωή και τη χαρτοπαιξία.
Ο Νίκολα Τέσλα από μικρός, παρουσίασε εντυπωσιακές νοητικές δυνατότητες. Προσέφερε στην ανθρωπότητα εφευρέσεις όπως το εναλλασσόμενο ρεύμα, το πολυφασικό σύστημα, το πηνίο τέσλα, την ακτινογραφία, τα ραδιοκύματα, το ραδιόφωνο, το ραντάρ κ.α.. Ισχυριζόταν ότι είχε την ικανότητα να φαντάζεται και να αντιλαμβάνεται την εφεύρεση του στο μυαλό του κατά τις αποκαλούμενες «στιγμές σαφήνειας» με όλες τις λεπτομέρειες. Επιπλέον, υπολόγιζε επίσης τα κομβικά σημεία του πλανήτη μας, πιθανότατα συνδεδεμένα με τους αριθμούς τρία, έξι και εννέα. Ο Τέσλα ισχυρίστηκε ότι αυτοί οι αριθμοί είχαν μεγάλη σημασία για όλους και όχι μόνο για εκείνον. Έχει δηλώσει:
«Αν μόνο ήξερες την σπουδαιότητα του 3, 6 και 9 τότε θα είχες ένα κλειδί για το σύμπαν».
Έφτασε πέρα από τα μαθηματικά. Οραματίζονταν αριθμητικά μοτίβα που υπάρχουν στο σύμπαν, όπως τον σχηματισμό των αστεριών, την ανάπτυξη των εμβρυικών κυττάρων και πολλές άλλες περίπλοκες λεπτομέρειες που κάποιοι ονομάζουν «σχέδιο του Θεού» ή «αποτύπωμα του Θεού». Το όνομα του εφευρέτη Nikola Tesla συνδέεται με έναν τεράστιο αριθμό μυστηρίων εφευρέσεων,και μυστικισμού. Φημολογείται ότι τα περισσότερα από τα αρχεία του κατασχέθηκαν από την αμερικανική κυβέρνηση που τον δολοφόνησε.
Με την υποστήριξη του JP Morgan έχτισε έναν πύργο που θα χρησιμοποιούσε τις φυσικές συχνότητες του σύμπαντος για τη μετάδοση δεδομένων. Αυτό αντιπροσώπευε την πρώτη ασύρματη τεχνολογία στον κόσμο των επικοινωνιών και πως το σύμπαν θα ήταν γεμάτο με δωρεάν ενέργεια που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να σχηματιστεί ένας παγκόσμιος ιστός που θα συνδέει όλους τους ανθρώπους σε όλους τους χώρους επιτρέποντας στους ανθρώπους να αξιοποιήσουν την ελεύθερη ενέργεια γύρω τους. Ο Πύργος του Τέσλα στο Γουόρντεκλιφ ήταν ένας Πυθαγόρειος ταλαντωτής. Η Αιθερική Τεχνολογία του Τέσλα έχει τις αρχές που βασίζονται στο επίπεδο της συμπαντικής ύπαρξης. Από αυτό το επίπεδο προάγεται και η διαχείριση του χώρου και του χρόνου. Δεν είναι ο ίδιος ο Πύργος, όσο οι αρχές του συντονισμού και της αρμονικής ταλάντωσης του Αιθέρα που είναι τόσο ισχυρές ώστε με την κατανόησή και την εφαρμογή τους μπορούν να λυθούνόλα τα βασικά προβλήματα της σύγχρονης Φυσικής όπως για παράδειγμα η μετατροπή της ενέργειας.
Δεδομένου ότι η διαφορά τάσεως μεταξύ της ιονόσφαιρας και της επιφάνειας της γης είναι περίπου δύο εκατομμύρια βολτ, ο Πύργος, λόγω των συνεχών διακυμάνσεων συχνοτήτων της ιονόσφαιρας, θα έμπαινε τελικά σε φάση με την ιονόσφαιρα, και θα την εκκένωνε. Επειδή μια τέτοια εκκένωση θα ήταν στιγμιαία, υπήρχε σοβαρός κίνδυνος για την καταστροφή της Νέας Υόρκης. Ο Τέσλα δεν ήθελε να καταστρέψει τη Νέα Υόρκη, αλλά με τις ταλαντώσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα να αντλεί την ενέργεια από την ιονόσφαιρα για την κίνηση του μεγάλου Ταλαντωτή. Με τις ταλαντώσεις των ασυντόνιστων ηλεκτρομαγνητικών πεδίων είναι εφικτή η κίνηση της χρονικής συντεταγμένης και η ανακύκλωση ενέργειας από το παρελθόν και το μέλλον. Αφού οι παράλληλοι κόσμοι έχουν ηλεκτρομαγνητική δομή με μήκος κυμάτων και συχνότητες πολύ διαφορετικές απ ό,τι είναι στον κόσμο μας, είναι εφικτή η δημιουργία μερικής σχέσης μεταξύ της συχνότητας του κόσμου μας, και της συχνότητας αυτών των άλλων κόσμων, έτσι ώστε ορισμένες σκηνές από εκεί να γίνονται ορατές στις δίκες μας συνθήκες στη Γη και το αντίστροφο.
Με τη δημιουργία ενός σταθερού πεδίου ανώτερης συχνότητας σταδιακά γίνεται η αύξηση της δύναμης της αντίληψης, όπως και η επέκταση της νοητικής ικανότητας υποδοχής των ιδεών. Κάθε δυσαρμονία του πεδίου προκαλεί στον άνθρωπο μερικό διαχωρισμό του νοητικού και φυσικού πεδίου (ψυχικού και σωματικού) πράγμα που σε μια ηπιότερη μορφή εκδηλώνεται ως καρκίνος, ψύχωση και άλλες διαταραχές.
Ο JP Morgan θεώρησε το σχέδιο του Τέσλα ασύμφορο και δύσκολο να ολοκληρωθεί και για το λόγο αυτό διέκοψε τη χρηματοδότηση του σχεδίου του. Μετά την αποτυχία του σχεδίου στο Γουόντερκλιφ ο Τέσλα δεν είχε ποτέ καμιά άλλη ευκαιρία να φέρει την Ελεύθερη Ενέργεια στον κόσμο. Συνέχισε όμως μέχρι το τέλος της ζωής του να σχεδιάζει, να κατασκευάζει και να οραματίζεται διάφορα χρήσιμα επιτεύγματα.
Μετά το θάνατο του Τέσλα, δημιουργήθηκε μεγάλο ενδιαφέρον από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για τα χαρτιά, τις σημειώσεις και τις έρευνες του μεγάλου εφευρέτη. Έσπευσαν λοιπόν να τα συγκεντρώσουν προτού προλάβουν να τα πάρουν ξένες δυνάμεις. Ο ανιψιός του, Σάβα Κοσάνοβιτς, ανέφερε ότι πριν φτάσουν οι άνθρωποι του OAP, κάποιος άλλος είχε ψάξει στα υπάρχοντα του Τέσλα και είχε πάρει άγνωστο αριθμό εγγράφων και προσωπικών σημειώσεων. Ήταν γνωστό στο FBI ότι η γερμανική μυστική υπηρεσία είχε ήδη αποσπάσει ένα μεγάλο αριθμό εγγράφων με τις έρευνες του Τέσλα, αρκετά χρόνια πριν από το θάνατό του.
Ο Tim Schwartz , ο διάσημος βιογράφος του Νίκολα Τέσλα , έγραψε στο νέο του βιβλίο ότι ο Τέσλα μπορεί να είχε κάποιες συνδέσεις με τους εξωγήινους. Σύμφωνα με τον Schwartz, ενώ εργαζόταν σε μία από τις εφευρέσεις του, ο Tesla ανακάλυψε ραδιοσήματα που προέρχονταν από εξωγήινες επικοινωνίες. Μετά από αυτό το γεγονός, έγινε εμμονή στον εφευρέτη η ιδέα της δημιουργίας ενός ισχυρού ραδιοφωνικού δέκτη. Και αναρωτήθηκε εκείνη την εποχή, ότι ίσως είχε ακούσει την επικοινωνία εξωγήινων από άλλο πλανήτη, όπως ο ίδιος το έθεσε. Είπε ότι ακούγονταν σαν να μιλούσαν ο ένας στον άλλον. Στα σημειώματα του υπάρχουν σημειώσεις ότι άκουσε όντα από έναν άλλο πλανήτη και μιλούσαν μεταξύ τους, αν και δεν γνώριζε ποια γλώσσα μιλούσαν. Αλλά εξακολουθούσε να αισθάνεται ότι τους κατάλαβε ». Σε ένα άρθρο του με τίτλο «Μιλώντας με τους πλανήτες», τον Μάρτιο του 1901, αναφέρει:
«Καθώς βελτίωνα τα μηχανήματα για την παραγωγή έντονων ηλεκτρικών φαινομένων, παράλληλα τελειοποιούσα τα μέσα για την παρατήρηση ασθενών δυνάμεων. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αποτελέσματα ήταν η ανάπτυξη συγκεκριμένων συσκευών για την καταγραφή, σε απόσταση πολλών εκατοντάδων μιλίων, μιας επερχόμενης καταιγίδας, της κατεύθυνσης, της ταχύτητας και της απόστασης που είχε διανύσει αυτή. Ήταν πάνω στην πραγματοποίηση αυτών των εργασιών που για πρώτη φορά ανακάλυψα αυτές τις μυστηριώδεις ενέργειες που έχουν προκαλέσει τόσο ασυνήθιστο ενδιαφέρον. Είχα τελειοποιήσει τη συσκευή που προανέφερα, ώστε από το εργαστήριό μου στα βουνά του Κολοράντο μπορούσα να αισθανθώ τον παλμό της υδρογείου όπως ήταν, καταγράφοντας και την παραμικρή ηλεκτρική αλλαγή που σημειωνόταν σε ακτίνα έντεκα εκατοντάδων μιλίων. Αισθάνθηκα σαν να παραβρισκόμουν στη γένεση μια νέας γνώσης ή στην αποκάλυψη μιας μεγάλης αλήθειας. Αλλά εκείνη τη στιγμή, η ιδέα ότι αυτές οι διαταραχές θα μπορούσαν να ήταν ελεγχόμενα σήματα από ευφυή όντα δεν μου είχε περάσει ακόμη από το μυαλό. Οι αλλαγές που παρατηρούσα ήταν περιοδικές και με μια ξεκάθαρη διάταξη, αλλά δεν μπορούσα να εντοπίσω την προέλευσή τους. Η φύση των πειραμάτων μου απέκλειε την πιθανότητα να προέρχονται από ατμοσφαιρικές διαταραχές, όπως ειπώθηκε βιαστικά από μερικούς. Ήταν λίγο καιρό μετά που έκανα τη σκέψη ότι οι διακυμάνσεις που είχα παρατηρήσει μπορεί να οφείλονταν σε ευφυή όντα. Παρ’ όλο που δεν μπορούσα να τις αποκρυπτογραφήσω, μου ήταν αδύνατο να πιστέψω ότι ήταν εντελώς τυχαίες. Η αίσθηση ότι ήμουν ο πρώτος που άκουσε τον “χαιρετισμό” από έναν πλανήτη σε έναν άλλο, μεγάλωνε όλο και περισσότερο μέσα μου. Κάποιος σκοπός υπήρχε πίσω από αυτά τα ηλεκτρικά μηνύματα.
Σε σοβαρούς επιστημονικούς κύκλους, που συνειδητά παίρνουν πάνω τους το ρίσκο της δημιουργίας μιας «Νέας Φυσικής», οι ιδέες του Τέσλα λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπόψιν και θα αποτελούσαν ευκαιρία στη μελέτη και απόδοση απαντήσεων σε ερωτήματα όπως είναι ο χώρος και η ύλη απείρως διαιρετέοι; ή ποιος είναι ο ρόλος του χρόνου στις φυσικές διαδικασίες;
