Πολυσήμαντοι και πολύγραφοι, Έλληνες συγγραφείς και ποιητές που διαβάζονται με ευχαρίστηση μέχρι σήμερα, έχοντας αφήσει το λογοτεχνικό του λιθαράκι στην ιστορία. Βρήκαμε την ευκαιρία να θυμηθούμε ξανά μερικά από τα σημαντικότερα ονόματα της λογοτεχνίας, αναζητώντας τους αγαπημένους συγγραφείς που γεννήθηκαν τον μήνα Φεβρουάριο. Ένας ερωτικός μήνας για την σύγχρονη εποχή που δεν θα μπορούσε να μην εμπεριέχει θέματα από λογοτεχνία και ποίηση.
Με χρονολογική σειρά θα δούμε μερικούς και μερικές μόνο συγγραφείς που γεννήθηκαν τον μήνα Φεβρουάριο:
1835 – Δημήτριος Βικέλας, Έλληνας συγγραφέας
Ο Δημήτριος Βικέλας γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου το Φεβρουάριο του 1835. Το πιο γνωστό του λογοτεχνικό έργο με το οποίο μνημονεύεται είναι ο Λουκής Λάρας, το οποίο έγγραψε το 1879. Η φοίτησή του στο σχολείο δεν ήταν τακτική εξαιτίας των συχνών μετακινήσεων της οικογένειάς του. Η μητέρα του όμως φρόντισε να του μεταδώσει την αγάπη προς την φιλολογία, διδάσκοντάς τον κατ’ όικον αρκετά μαθήματα.
1877 – Ζαχαρίας Παπαντωνίου Έλληνας ποιητής και πεζογράφος
Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου γεννήθηκε και πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στην Ευρυτανία (Καρπενήσι). Στα 13 χρόνια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και μετά το τέλος των βασικών σπουδών του εγγράφηκε στην Ιατρική Αθηνών, από την οποία δεν αποφοίτησε. Το μεγάλο του πάθος ήταν η δημοσιογραφία με την οποία ασχολήθηκε από νωρίς έντονα. Ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια ξεκίνησε να απασχολείται με το αντικείμενο της αρθρογραφίας στο περιοδικό “Ακρόπολη”. Παράλληλα με την αρθρογραφία σε εφημερίδες εξέδωσε ποιητικές συλλογές. Τα έργα του είχαν κοινά θέματα με τη ζωή του στην επαρχία αλλά και την υπεράσπιση της δημοτικής γλώσσας. Το πιο γνωστό του έργο είναι ‘Τα ψηλά βουνά”, ένα παιδικό μυθιστόρημα που εκδόθηκε το 1918 ως αναγνωστικό της Γ’ Δημοτικού στο πλαίσιο της βενιζελικής Γλωσσοεκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης του 1917, που εισήγαγε τη δημοτική γλώσσα στο Δημοτικό σχολείο. Η ιστορία της πλοκής του βιβλίου τοποθετείται στην Γρανίτσα Ευρυτανίας, περίπου την χρονολογία που γράφηκε το έργο. Το βιβλίο προκάλεσε αντιδράσεις και αποσύρθηκε περίπου το 1920 όπως και άλλα βιβλία της Μεταρρύθμισης. Μέχρι σήμερα αποτελεί ένα αγαπητό ανάγνωσμα για όλες τις ηλικίες και έχει επανεκδοθεί πολλές φορές.
1884 – Κώστας Βάρναλης, Έλληνας συγγραφέας
Ο Κώστας Βάρναλης είναι γνωστός για το ποιητικό του έργο. Γεννήθηκε στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας (σημερινή Βουλγαρία) τον Φεβρουάριο του 1884. Τελειώνοντας το σχολείο μετακόμισε στην Αθήνα όπου και σπούδασε φιλολογία. Ήταν ένας από τους υποστηρικτές δημοτικιστές στην διαμάχη για την ελληνική γλώσσα. Για πολλά χρόνια διετέλεσε εκπαιδευτικός σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, Το 1919 μετακόμισε στο Παρίσι με υποτροφία για να παρακολουθήσει μαθήματα φιλοσοφίας, φιλολογίας και κοινωνιολογίας. Μερικές από τις γνωστότερες ποιητικές του συνθέσεις είναι : Ο προσκυνητής (1919), Το φως που καίει (Αλεξάνδρεια 1922, με το ψευδώνυμο Δήμος Τανάλιας), Σκλάβοι πολιορκημένοι (1927). Το 1956 τιμήθηκε από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών και το 1959 τιμήθηκε με το βραβείο Λένιν.
1907 – Άγγελος Τερζάκης, Έλληνας συγγραφέας
Ο Άγγελος Τερζάκης ήταν Έλληνας πεζογράφος, θεατρικός συγγραφές και δοκιμιογράφος ο οποίος εντάσσεται στην γενιά του ΄30. Γεννήθηκε στο Ναύπλιο τον Φεβρουάριο ρου 1907 και το 1915 μετακόμισε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και παράλληλα με την καριέρα του δικηγόρου ασχολήθηκε με την λογοτεχνική συγγραφή. Το 1931 αποφάσισε να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη λογοτεχνία εγκαταλείποντας την δικηγορίας. Τα περισσότερα πεζογραφήματά του πλαισιώνουν την ζωή στην αστική πόλη την εποχή του μεσοπολέμου. Το πιο γνωστό του έργο που επέφερε και την συγγραφική καταξίωση είναι “Η Μενεξεδένια Πολιτεία” (1973). Μερικά επιλεγμένα έργα του είναι: Δεσμώτες (1932), Η μυστική ζωή (1957) (Α΄ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος, 1958), Ο ξεχασμένος (1925), Του έρωτα και του θανάτου (1943).
1909 – Παντελής Πρεβελάκης, Έλληνας συγγραφέας
Ο Παντελής Πρεβελάκης ήταν Έλληνας συγγραφέας και καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Ασχολήθηκε τόσο με την συγγραφή όσο και με την μετάφραση. ήταν φίλος με τον Νίκο Καζαντζάκη και ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της πεζογραφίας της γενιά του ΄30. Ο Παντελής Πρεβελάκης γεννήθηκε και ολοκλήρωσε την βασική του εκπαίδευση στο Ρέθυμνο. Το 1925 εγγράφηκε στην Νομική σχολή της Αθήνας, το 1926 εγκαθίσταται μόνιμα στην Αθήνα όπου τότε γνωρίζει και τον επί 31 χρόνια φίλο του Νίκο Καζαντζάκη. Το 1928 μετεγράφηκε στην Φιλοσοφική σχολή. Η δραστηριότητά του είναι έντονη τόσο στην συγγραφή και ενασχόλησή του με τα γράμματα όσο και με την διδασκαλεία. μερικά του έργα είναι :Η γυμνή ποίηση – ποιητική συλλογή (1933),Το χρονικό μιας πολιτείας (1937),Η πιο γυμνή ποίηση συλλογή (1940), Ο ήλιος του θανάτου – Α’ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1960 (1959).
1911 – Νάσος Δετζώρτζης, Έλληνας συγγραφέας
Ο Νάσος Δετζώρτζης ήταν πεζογράφος, ποιητής, αρθρογράφος, μεταφραστής, επιμελητής εκδόσεων, αποδέκτης του Ειδικού Κρατικού Βραβείου Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του το 1995. Γεννήθηκε και σπούδασε στην Κέρκυρα μέχρι τα 18 του χρόνια. Μετά μετακόμισε στην Αθήνα όπου εργάστηκε και φοίτησε στη φιλοσοφική χολή Αθηνών. Το 1975 του ανατέθηκε από το υπουργείο Παιδείας η αναθεώρηση της Νεοελληνικής Γραμματικής του ΟΕΔΒ και είναι επίτευγμά του η καθιέρωση του -ει στις καταλήξεις των ρημάτων. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά “Νέα Εστία”, “Νέα Γράμματα”, “Φιλολογικός Νέος Κόσμος”, “Κύκλος”, “Γράμματα και Τέχνες”, “Διαβάζω” και “Εντευκτήριο”.
1926 – Νίκος Καχτίτσης, Έλληνας συγγραφέας
Ο Νίκος Καχτίτσης γεννήθηκε στην Γαστούνη Ηλείας 26 Φεβρουαρίου του 1926 και ήταν Έλληνας πεζογράφος της μεταπολεμικής γενιάς. Η εκπαίδευσή του εναλλάσσονταν ανάμεσα στα σχολεία της Βάρδας και του Ναυπλίου, αλλά αποφοίτησε από το Γυμνάσιο στην Πάτρα. Το 1942 γνωρίστηκε και κατόπιν ανέπτυξε στενή φιλία με τον κατά ένα χρόνο μεγαλύτερό του Ντίνο Ηλιόπουλο. Στην Πάτρα εργάστηκε σε διάφορα περιοδικά με ψευδώνυμα. Το πρώτο δημοσίευμα του Καχτίτση ήταν ένα βραβευμένο σε διαγωνισμό ποίημα που δημοσιεύτηκε με ψευδώνυμο στη Διάπλαση των Παίδων το καλοκαίρι του 1941. Το δεύτερο δημοσίευμά του, το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς, ήταν ένα ποίημα στον Νεολόγο Πατρών για το θάνατο από πείνα του φίλου του Νίκου Διαμαντόπουλου. Τα πεζά, αλλά και τα λιγοστά ποιήματα του Καχτίτση διακατέχονται από μία διαρκή αγωνία και ένα άγχος που συνθλίβει τον άνθρωπο.
1938 – Γιώργος Χειμωνάς, Έλληνας συγγραφέας
Ο Γιώργος Χειμωνάς γεννήθηκε στην Καβάλα το 1938 και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί σπούδασε ιατρική. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, όπου ειδικεύτηκε στην ψυχιατρική και στη νευρογλωσσολογία. Μετά το τέλος των σπουδών του επέστρεψε στην Ελλάδα και έζησε στην Αθήνα. Δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο, που είχε τον τίτλο Πεισίστρατος, το 1960. Πέθανε το 2000 στο Παρίσι, σε ηλικία 62 ετών. Το τραγούδι ‘Ο Άμλετ της σελήνης” αναφέρεται στον Γιώργο Χειμωνά. Μερικά σημαντικά του έργα είναι: Πεισίστρατος (1960),Η εκδρομή (1964),Οι χτίστες (1979), Τα ταξίδια μου (1984), Ο εχθρός του ποιητή (1990).
1945 – Βούλα Μάστορη, Ελληνίδα συγγραφέας
Η Βούλα Μάστορη γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1945. Απεβίωσε σε ηλικία 71 ετών το 2016 και ήταν συγγραφέας κυρίως παιδικής λογοτεχνίας. Τα έργα της διακρίνονται από ρεαλιστικό στοιχείο και φεμινιστική διάθεση. Η πρώτη της μεγάλη επιτυχία ήταν το βιβλίο “Ένα γεμάτο μέλια χεράκι” (1978). Έχει βραβευτεί από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, το Υπουργείο Πολιτισμού και έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας 2005 και με αναγραφή στο Διεθνή Τιμητικό Πίνακα IBBY. Τα έργα της έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες όπως Αλβανικά, Σερβικά, Τούρκικα και Κορεάτικα.
1955 – Αλέξιος Γ.Κ. Σαββίδης, Έλληνας συγγραφέας
Ο Αλέξιος Γ.Κ. Σαββίδης είναι ιστορικός, ερευνητής και καθηγητής. Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε φιλολογία και βυζαντινή – μεσαιωνική ιστορία. Η σημαντική εργογραφία του είναι σχετική με το αντικείμενο σπουδών και μελέτης του.
